بذر اسپرس

اسپرس در اراضی آهکی و خشک و نسبتا سبک به خوبی رشد می کند و بر عکس در زمین ها زهدار که دارای سفره زیر زمینی بالا و اراضی شور و اسیدی محصول چندان خوبی تولید نمیکند . بطور کلی نباید اسپرس و یونجه را از نظر تناسب استفاده در یک منطقه با یکدیگر مقایسه نمود و معمولا در مناطق مناسب برای یونجه کمتر به کشت اسپرس مبادرت می شود .

خصوصیات گیاه شناسی اسپرس

اسپرس گیاهی است چند ساله (3 تا 6 ساله) با ریشه های ضخیم، طویل و مستقیم که طول آن به حدود 3 متر رسیده و بخوبی در زمین نفوذ می کند. ساقه های توخالی این گیاه بدون کرک و مدور است که به ارتفاع یک متر می رسد. برگ ها مرکب، به طول 10 15 سانتیمتر و مشتمل بر 12 تا 16 زوج برگچه به شکل تخم مرغی معکوس است که در رأس به زائده ای ختم می شود. گل آذین قرمز رنگ آن مجتمع بوده وروز دمگل بلندی قرار گرفته است. دانه درون غلافی خاردار قرار گرفته و هنگام رسیدن رنگ آن قهوه ای مایل به خاکستری می شود.

 این گیاه در مقایسه با یونجه مقاومت خوبی نسبت به سرما و خشکی دارد ولی در اوایل کشت نسبت به سرما کمی حساس است. اسپرس را می توان به طور خالص و یا مخلوط با سایر گیاهان، بطور دستپاش یا بوسیله ماشین بذر افشان کشت نمود.محصول سالاینه آن 20 تا 40 تن علوفه تر در هکتار (4 تا 7 تن علوفه خشک) است؛ همچنین می توان 400 تا 800 کیلوگرم در هکتار بذر برداشت نمود. زمان مناسب برداشت در هنگام 15 – 10 درصد گل دهی مزرعه وبا در نظر گرفتن حساسیت طوقه آن، ارتقاع مناسب برداشت حداقل از 5 سانتی متری سطح خاک است. اسپرس خشک علوفه بسیار مرغوبی برای دامها به ویژه دامهای شیرده و گوسفند است.